پایان نامه بررسی نقش مربیان پرورشی بر تقویت هویت دینی دانش آموزا

پایان نامه بررسی نقش مربیان پرورشی بر تقویت هویت دینی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه در 168 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc

توضیحات پایان نامه مورد نظر

پایان نامه کارشناسی با فرمت doc در پنج فصل:

چکیده فارسی

متن فارسی هر فصل با فونت B lotus و فرمت ورد و قابل ویرایش

فصل 1 مقدمه پژوهش

فصل 2 پیشینه و ادبیات پژوهش

فصل 3 روش پژوهش

فصل 4 یافته های پژوهش

فصل 5 بحث و نتیجه گیری

فهرست مطالب

ضمیمه ها

منابع فارسی و انگلیسی به شیوه APA

خلاصه ای از پایان نامه:

مقدمه:

از نگاه اسلام، انسان مجموعه ای از استعدادهای بالقوه ای است که برای به فعلیت در آوردن این استعدادها و توانایی ها، نیازمند تعلیم و تربیت است. در این راستا فلسفه اصلی آموزش و پرورش در نظام اقتصادی، تعمیق حیات معنوی و برخورداری از مراتب بالاتر و والاتر زندگی است.

از سوی دیگر تردیدی نیست که آگاهی بر هویت خویش یا خودشناسی، یکی از فضایل انسانی و معیاری برای تمایز انسان از حیوان می باشد و از دیدگاه اسلام و سایر مکاتب الهی، هویت یابی راهی از انسان به سوی خدا، و مسیر تعالی و کمال و سعادت فرد خواهد بود، چرا که این خودشناسی و هویت یابی است که خوب و بد، درد و درمان، ضلالت و هدایت را به انسان نشان می دهد(ربانی، 1381 به نقل از فقیهی، 1383:13-12). و یا به عبارتی هویت دینی است که چراغی فرا روی انسان قرار می دهد تا هدفش را در زندگی دنیایی مشخص سازد. دوران نوجوانی یکی از بحرانی ترین مراحل سنی هر فرد است و پرسش از هویت و کیستی، اصلی ترین دغدغه و نگرانی نوجوانان را تشکیل می دهد زیرا برای آنها مهم است که بدانند در کجای جهان قرار گرفته اند و در چرخه هستی چه نقشی را ایفا می کند. به همین لحاظ است که اگر فرد در این دوران شناخت درستی از استعدادها و توانایی های خویش بیابد و به هویت خود چه در بعد فردی و چه اجتماعی آشنا و مسلط گردد و در این میان پیوند خویش را با خالق هستی بشناسد و شناخت صحیحی از هویت دینی خود پیدا کند، می تواند گذار سالم و درستی از این دوران داشته باشد و به تعبیری نقشه ای را در دست او می نهد که مسیر زندگیش را از جو ابهام و سردرگمی بیرون می آورد.از جمله عوامل موثری که می تواند در این هویت یابی به فرد کمک کند، می توان خانواده، مدرسه و رسانه نام برد که در این پژوهش نقش مدرسه و آن هم مربیان پرورشی به عنوان اصلی ترین متولیان این امر در مدارس مورد توجه قرار می گیرد و برای تحقق این امر از سویی ابعاد هویت دینی از دیدگاه گلاک و از سوی دیگر نقش مربیان پرورشی در تقویت هویت دینی دانش آموزان در قالب دو پرسشنامه مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

1-1- بیان مساله

توسعه فرهنگ دینی جامعه ایرانی یکی از داعیه های اساسی انقلاب اسلامی است، به طوری که این موضوع هیچگاه از نظر دست اندکاران، برنامه ریزان و متولیان فرهنگ دینی دور نمانده است و اهتمام آنان بر ارتقای دانش، بینش، باورها و اعتقادات دینی و تثبیت رفتارهای مبتنی بر فرهنگ و معرفت دینی بیان کننده ثبات هویت دینی جامعه نیز می باشد. انقلاب اسلامی در ایران بیش از هر چیز دیگر با اسلام شناخته می شود و پیوند خوردن اسلام با این انقلاب، بیانگر بازگشت دین به حوزه حیات عمومی در ایران است. با پیروزی انقلاب اسلامی کوشش وسیعی برای هویت جویی جامعه صورت گرفته است ولی با گذشت بیش از سه دهه از انقلاب اسلامی و فعالیت های متعددی که در زمینه اسلامی کردن جامعه صورت گرفته، توفیق دستگاه ها در تحقق هویت اسلامی جامعه مورد تردید می باشد(چیت ساز قمی، 1385، 173).

در این میان آموزش و پرورش نیز به عنوان یکی از اصلی ترین متولیان فرهنگ دینی جامعه از دایره تردید و پرسش مستثنی نیست. بررسی اهداف پرورشی نظام آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران نشان می دهد یکی از آرمان های این انقلاب، تربیت نسلی معتقد به مبانی دین، عامل به احکام و آداب الهی و برخوردار از سجایا و فضایل اخلاقی است. این موارد که در قالب اهداف اعتقادی دوره راهنمایی تحصیلی به تصویب شورای عالی آموزش و پرورش رسیده است، بیانگر این نکته می باشد که مدیران، برنامه ریزان و همه افرادی که در تعلیم و تربیت دانش آموزان نقشی بر عهده دارند، مکلف اند در برنامه ریزی امور و سازمان دهی فعالیت ها و انجام وظایف مربوطه، به گونه ای اقدام نمایند که تا پایان دوره تحصیلی دستیابی دانش آموزان به اهداف تعیین شده ممکن گردد.

با نگاهی به منشور تربیتی نسل جوان متوجه می شویم، این منشور همان انتظارات مذکور را از جوانان طلب می کند. در واقع این دو سند انتظارات و سطح دینداری متوقع نظام جمهوری اسلامی ایران از جوانان را تعیین کرده است.

بر همین اساس تلاش های بسیار برای تربیت دینی جوانان صورت پذیرفته است و انتظار می رود در مجموع، این اقدامات به تربیت جوانانی منجر شود که اعتقادات مذهبی بالایی داشته باشند و در انجام رفتارها و اعمال مذهبی پایبندی زیادی از خود نشان داده، عامل به احکام الهی باشند و همنوایی کاملی برای اصول و فروع دین از خود به نمایش بگذارند(چیت ساز قمی، 191،1386-190).

این که تا چه اندازه مجموعه قوانین و دستورالعمل ها و تلاش ها در این عرصه به تحقق اهداف آرمانی نظام اسلامی نزدیک شده است امری است که جزء با پژوهش و نگاه محققانه بدست نمی آید زیرا نقطه تبلور این تردید در عرصه عمل، نیروی انسانی است و اگر نیروی انسانی متعهدانه و دلسوزانه وارد عرصه نگردد در نهایت امر نتیجه مطلوب بدست نخواهد آمد.

در رابطه با سنجش هویت دینی دانش آموزان در محیط آموزش و پرورش اصلی ترین متولیان امر، همان مربیان پرورشی هستند و میزان عاملیت این افراد به قوانین و دستورالعمل ها و اهداف بلند نظام تربیتی می تواند در تقویت هویت دینی و باورهای مذهبی دانش آموزان موثر باشد.

ابعاد هویت دینی مدنظر در این پژوهش براساس مدل چارلزگلاک استخراج گردیده است و شامل 4 بعد زیر می باشد:

1- تجربی: دین ناظر بر تجربه های معنوی زندگی که برای اشخاص که به آن نائل می شوند این احساس ایجاد می شود که با خداوند یا یک امر متعالی در ارتباط هستند.

2- اعتقادی: دین که ناظر بر اعتقاد به واقعیت الوهیت خداوند و پیوست های آن (فرشتگان، بهشت، جهنم و ...) است.

3- مناسکی: بر اعمالی که در چارچوب زندگی دینی انجام داده می شود ناظر است(مثل نماز، روزه، زیارت و امثال آن.)

4- پیامدی: یعنی تبعات تجربه ها، اعمال و اعتقادات دینی افراد در زمینه های مختلف زندگی.

در این پژوهش پژوهشگر به دنبال آن است که بداند آیا مربیان پرورشی در تقویت این ابعاد 4 گانه نقش دارند یا خیر؟

1-2- اهمیت و ضرورت

از نیازهای فطری آدمی، گرایش به عشق و پرستش است، به این معنا که فرد مستقل از هرگونه یادگیری، در درونش تمایل به عبادت و بندگی خدا را احساس می کند، تجلی چنین احساسی و تمایلی، در اعمال و رفتار دینی، آشکار می شود(شرفی، 1382، 96).

دین به عنوان نظامی منسجم از باورها، رویکردها و ارزش ها در عصر حاضر به نقطه اتکایی برای انسان تبدیل شده و روند اقبال به دین، رشد روزافزونی را در جوامع کنونی نشان می دهد. از سوی دیگر هویت که در معنای روان شناختی آن، احساس درونی " این همانی" نسبتاً ثابت تلقی شده است زمانی تکوین می یابد که فرد قادر باشد در باب "فلسفه خلقت"، "فلسفه زندگی" و "فلسفه مرگ و جهان پس از مرگ" به معنای روشن و قابل قبولی دست یابد و این مولفه ها به حیطه هویت دینی بیشتر معطوف می باشد. رابطه آدمی و دین و نسبتی که با آن پیدا می کند، در مقوله " هویت دینی" قابل تبیین و توضیح است(شرفی، 1382،96). در این میان، قابلیت های دین به گونه ای است که قدرت پاسخگویی به چالش های مهم و فراروی آدمی نظیر پرسش های فلسفی و معنایی مذکور را دارد، لذا برای تقویت هویت، رویکرد دینی، یک ضرورت محسوب می شود(شرفی، به نقل از فقیهی، 1383، 25).

از سوی دیگر یکی از مسائل مهم دوران نوجوانی و جوانی، مسأله هویت یابی و خود شناسی می باشد. آدمی می خواهد خود را بیابد که یافتن خویش با ارزش ترین شناخت هاست. امام علی (ع) فرمود: «افضل المعرفه، معرفه الانسان لنفسه» در دوران نوجوانی و جوانی، فرد در صدد پاسخگویی به پرسش حساس و سرنوشت ساز «من کیستم؟» می باشد پرسشی که پاسخگویی به آن می تواند جایگاه فرد را در عرصه زندگی تعیین نماید و جهت گیری های فرد در طول زندگی، چه در عرصه فردی و چه در عرصه اجتماعی را روشن سازد و با توجه به هویت شکل گرفته در فرد، به رفتار و اعمال و افکار فرد رنگ و بوی ویژه ای بخشد (فقیهی، 1383،11 و10).

در اینجا ضروری به نظر می رسد که به نقش هویت دینی در شکل گیری شخصیت نوجوانان توجه بیشتری گردد و برای تحقق این امر باید از هیچکدام از عوامل و امکانات موجود من جمله محیط های آموزش و پرورش غافل نبود.

1-3- سئوالات تحقیق

سوال اصلی:

آیا بین نقش مربیان پرورشی و ابعاد هویت دینی دانش آموزان رابطه معنی داری وجود دارد؟

سئوالات فرعی: